Op 29 november 1941 werd de Russische partizane Zoya Kosmodemkanskaja door de nazi’s vermoord. Na de Duitse inval in de Sovjet-Unie ging de zeventienjarige Zoya regelrecht van de schoolbanken naar de partizanen om te helpen het land te bevrijden.
Zoya werd gepakt nadat ze in het stadje Petrischevo brand had gesticht tegen het Duitse leger. Om haar nek werd een bord gehangen: “brandstichter”. Tot de Duitse soldaten richtte Zoya haar laatste woorden: “Je zult mij vandaag ophangen, maar ik ben niet alleen. We zijn met tweehonderd miljoen, je kan ons allen niet ophangen!”
In november 1951 schreef de moeder van Zoya een brief aan het Nederlandse Hannie Schaft comité: “Nooit zal de mensheid de namen van onze helden vergeten!”
“Hoewel er duizenden kilometers tussen ons liggen, gaat mij het lot van dit dappere meisje juist daarom bijzonder ter harte, omdat het overeenkomt met dat van mijn dochter Zoya.”
Bronnen:
- De Waarheid, 23 november 1951
